Wszystkich Świętych

Późniejszy papież Grzegorz III (731-741) wybrał 1 listopada jako datę rocznicy poświęcenia kaplicy św. Piotra relikwiom "świętych apostołów i wszystkich świętych, męczenników i wyznawców oraz wszystkich sprawiedliwych udoskonalonych, którzy spoczywają w pokoju na całym świecie". 1 listopada został ogłoszony świętem obowiązkowym przez króla Franków Ludwika Pobożnego w 835 roku. Dekret został wydany "na prośbę papieża Grzegorza IV i za zgodą wszystkich biskupów". Święto zostało połączone z uroczystą oktawą za pontyfikatu papieża Sykstusa IV, kiedy to zakazał krucjaty na rzecz wyzwolenia Otranto.

Antropolog James Frazer, zauważa, że zanim stało się świętem obowiązkowym, uroczystość Wszystkich Świętych obchodzono już w Anglii (kraju niegdyś zamieszkanym przez Celtów) 1 listopada. Badacz postawił hipotezę, że data ta została wybrana przez Kościół do stworzenia chrześcijańskiej ciągłości z Samhain, starożytnym celtyckim świętem nowego roku. Zgodnie z celtyckimi wierzeniami, podczas święta Samhain zmarli mogli powrócić do miejsc, które odwiedzali za życia, a tego dnia odbywały się radosne uroczystości na ich cześć. Z tego punktu widzenia starożytne plemiona celtyckie były jednością ze swoją przeszłością i przyszłością.

Wszystkich Świętych — zwyczaje

W Polsce uroczystość Wszystkich Świętych jest obchodzona 1 listopada. Oprócz święta kościelnego jest to również dzień wolny od pracy.

Tego dnia większość osób udaje się na cmentarz, by zapalić znicz i złożyć kwiaty na grobach nieżyjących bliskich. 1 listopada na terenie cmentarzy odbywają się także msze.

Powrót z cmentarzy to dla wielu osób możliwość spędzenia czasu z rodziną, której nie widują na co dzień. Z tego względu często przygotowywane są uroczyste posiłki, na których spotyka się większe grono rodziny.